Aşık Veysel kimdir? Aşık Veysel’in hayatı

Aşık Veysel kimdir? Aşık Veysel’in kısaca hayatı ve eserleri.

Aşık Veysel Şatıroğlu, 25 Ekim 1894 tarihinde Sivas’ın Şarkışla ilçesine bağlı Sivrialan köyünde dünyaya gözlerini açtı. Babası Ahmet Bey, annesi ise Gülizar Hanım’dır. Ailesi çiftçilikle uğraşmaktadır. 7 yaşındayken yakalandığı çiçek hastalığı sebebiyle iki gözünü de kaybetti. Daha önce iki kız kardeşi aynı hastalıktan hayatını kaybetmişti. Küçük yaşta yaşadığı bu durumu yıllar sonra dizelerinde şu şekilde dile getirecekti:

Genç yaşımda felek vurdu başıma
Aldırdım elimden iki gözümü
Yeni değmiş idim yedi yaşıma
Kayıb ettim baharımı yazımı

Yakınlarında bulunan bir doktorun söylediğine göre bir gözünün görme şansı vardı ve tedavi olması gerekiyordu. Fakat, bir gün babası ahırda aniden döndüğünde elinde bulunan değnek Veysel’in gözüne girdi. Böylece, iki gözünü de tamamen kaybeder ve bu tarihten sonra dünyaya gönül gözü ile bakar.

Babası, sıkılmaması ve bir uğraş edinmesi için Veysel’e bir saz alır. Çok mutlu olur Veysel. Babası, çiftçilik yapamayacağı için sanatçı olmasını ister. İlk olarak Molla Hüseyin’in yanına gönderir. Fakat saz çalmayı bir türlü öğrenemez. Daha sonra Çamşıhlı Ali Ağa‘nın yanına gönderir. 15 yaşına gelince saz çalmayı öğrenmiştir artık.

Kurtuluş Savaşı başlayınca çevresinde çok sayıda kişi cepheye gider. Veysel yalnız kalmıştır. Cepheye gidememek onun için büyük bir ıstırap olmuştur. O dönem yaşadığı ruh halini şu şekilde anlatmıştır:

Ne yazık ki bana olmadı kısmet
Düşmanı denize dökerken millet
Felek kırdı kolum vermedi nöbet
Kılıç vurmak için düşman başına

Esma adında bir kızla evlendi ve bu evliliğinden biri kız, biri erkek iki çocuğu dünyaya geldi. Oğlu henüz 10 günlükken hayatını kaybetti.

Ağabeyi ile birlikte evdeki işlere bakması için bir hizmetçi tutarlar. Tuttukları hizmetçi ile Esma, bir gün onu hasta yatağında bırakarak birlikte kaçarlar. Esma onu bırakıp gittiğinde 6 aylık kızı ile bir başına kalmıştı. Kızını bir buçuk yaşındayken kaybetti. Aynı yıl anne ve babasını da kaybetti.

İkinci evliliğini Gülizar adlı bir kadınla yaptı. Ömrünün sonuna kadar onunla yaşayacaktı.

AHMET KUTSİ TECER İLE TANIŞMASI

O dönem Sivas Lisesi’nde edebiyat öğretmenliği yapan Ahmet Kutsi Tecer‘in öncülüğünde Halk Şairleri Bayramı düzenlendi. Aşık Veysel, bu vesileyle Ahmet Kutsi Tecer ile tanışır. Bu tanışma, hayatının en önemli dönüm noktasını oluşturacak ve yurt çapında tanınmasının yolunu açacaktı.

Arifiye, Çifteler, Kastamonu, Akpınar ve Yıldızeli’nde bulunan köy enstitülerinde saz öğretmeni olarak görev yaptı.

1965 yılında Türkiye Büyük Millet Meclisi (TBMM) tarafından “Ana dilimiz ve milli birliğimize yaptığı hizmetlerden ötürü” maaş bağlandı.

Aşık Veysel, 1973 yılında hayatını kaybetti.

AŞIK VEYSEL’İN ESERLERİ

Anlatamam Derdimi
Arasam Seni Gül İlen
Atatürk’e Ağıt
Beni Hor Görme
Beş Günlük Dünya
Bir Kökte Uzamış
Birlik Destanı
Çiçekler
Cümle Alem Senindir
Derdimi Dökersem Derin Dereye
Dost Çevirmiş Yüzünü Benden
Dost Yolunda
Dostlar Beni Hatırlasın
Dün Gece Yar Eşiğinde
Dünya’ya Gelmemde Maksat
Esti Bahar Yeli
Gel Ey Aşık
Gonca Gülün Kokusuna
Gönül Sana Nasihatim
Gözyaşı Armağan
Güzelliğin On Para Etmez
Kahpe Felek
Kara Toprak
Kızılırmak Seni Seni
Küçük Dünyam
Murat
Ne Ötersin Dertli Dertli
Necip
Sazım
Seherin Vaktinde
Sekizinci Ayın Yirmi İkisi
Sen Bir Ceylan Olsan
Sen Varsın
Şu Geniş Dünya’ya
Uzun İnce Bir Yoldayım
Yaz Gelsin
Yıldız