Hüseyin Nihal Atsız, 12 Ocak 1905 günü İstanbul’da doğdu. Babası Binbaşı Mehmet Nail Bey, annesi ise Yarbay Osman Fevzi Bey’in kızı Fatma Zehra Hanım’dır.
Çocukluk dönemi Osmanlı Devleti’nin dağılma dönemine denk gelen Atsız, ilköğrenimini Kadıköy’deki farklı okullarda tamamladı. Daha sonra Kadıköy Sultanisi ve İstanbul Sultanisi’nde eğitim gördü.
Orta öğrenimini tamamladıktan sonra Askeri Tıbbiye’ye kaydoldu. Türkçülük fikrini burada öğrenim gördüğü sırada benimsedi. Ziya Gökalp‘in cenaze töreninin yapıldığı günün gecesinde meydana gelen olaylarda yer aldı. Bu olayın ardından sorun yaşadığı Arap asıllı bir subaya selam vermediği gerekçesiyle okuldan atıldı.
Okuldan atıldıktan sonra yardımcı öğretmenlik ve katip muavinlik yapan Nihal Atsız, 1926 yılında İstanbul Darülfünunu Edebiyat Fakültesi‘ne girdi.
Üniversitede öğrenim gördüğü sırada Türkiyat Mecmuası‘nda kaleme aldığı “Anadolu’da Türklere Ait Yer İsimleri” başlıklı makalesiyle Mehmet Fuat Köprülü’nün dikkatini çekmeyi başardı. Üniversiteden mezun olduktan sonra Türkiyat Enstitüsü‘nde asistan olarak çalışmaya başladı.
“Türkçü ve Köycü” olarak tanımladığı Atsız Mecmua‘yı çıkarmaya başladı. 1933 yılında yazdığı bir makale nedeniyle üniversitedeki asistanlık görevine son verildi.
Bir süre öğretmenlik yaptıktan sonra Orhun adında bir dergi çıkarttı. Liseler için hazırlanan tarih kitaplarındaki yanlışlara dikkat çektiği bu derginin ömrü uzun olmadı ve 9. sayısında kapatıldı.
Bir süre Kasımpaşa Astsubay Okulu’nda Türkçe öğretmenliği yaptı. 1934 yılında ise Orhun dergisini yeniden çıkarmaya karar verdi. Bu sırada dönemin Başbakanı Şükrü Saraçoğlu‘na bir mektup yazdı ve sosyalist faaliyetleri himaye ettiğini iddia ederek Milli Eğitim Bakanı Hasan Ali Yücel‘i istifaya davet etti. Bunun üzerine dergisi ikinci kez kapatıldı. Ayrıca Hasan Ali Yücel, o dönem özel bir okulda edebiyat öğretmenliği yapan Atsız’ı görevden de aldı.
“Irkçılık Turancılık Davası“nda hapis cezası aldı. Yaklaşık bir buçuk yıl boyunca cezaevinde kaldıktan sonra Askeri Yargıtay’ın kararı bozması üzerine tahliye edilmiştir.
Bir süre Türkiye Yayınevi’nde çalışan Atsız, Prof. Dr. Tahsin Banguoğlu’nun Milli Eğitim Bakanı olmasıyla birlikte Süleymaniye Kütüphanesi’nde uzman olarak çalışmaya başladı. 1950 yılında Haydarpaşa Lisesi’ne edebiyat öğretmeni olarak atandı. Burada iki yıl öğretmenlik yaptıktan sonra yeniden Süleymaniye Kütüphanesi’ndeki görevine döndü.
Bir dönem Orkun dergisinin başyazarlığını yapan Atsız, 1964 yılında Ötüken adında bir dergi çıkarmaya başladı.
Nihal Atsız, 11 Aralık 1975 günü hayatını kaybetti.
NİHAL ATSIZ’IN ESERLERİ
- Yolların Sonu
- Türk Ülküsü
- Türk Edebiyat Tarihi
- Deli Kurt
- Dalkavuklar Gecesi – Z Vitamini
- Turancılık, Milli Değerler ve Gençlik
- Atsız Hikayeler
- Tarih, Kültür ve Kahramanlar
- Çanakkale’ye Yürüyüş
- Aşıkpaşaoğlu Tarihi
- Türk Tarihinde Meseleler
- Bozkurtlar
- Osmanlı Tarihine Ait Takvimler
- Türkçülüğe Karşı Haçlı Seferi ve Çektiklerimiz
- Evliya Çelebi Seyahatnamesi’nden Seçmeler
- Türk Tarihi Üzerinde Toplamalar
Bir yanıt yazın
Yorum yapabilmek için oturum açmalısınız.